Binnen een permacultuurmoestuin bestaat er maar weinig wat echt als onkruid of afval gezien wordt. De tuin is een kringloop waarin alles van waarde is. Soms denken mensen dat permacultuur betekent dat je alles maar laat gaan en woekeren. Dat is weer het andere uiterste. De drie basiswaarden van permacultuur zijn: zorg voor de aarde, zorg voor de mens en eerlijk delen. Je mag dus ook zorgen dat eetbare groenten de ruimte krijgen. Belangrijk is om te observeren. Waarom groeit deze plant hier juist zo goed? Een voorbeeld is het ‘onkruid’ heermoes. Traditionele moestuinders doen verwoedde pogingen om dit weg te krijgen, maar dit oerkruid heeft altijd overleefd en laat zich niet uitroeien. Heermoes heeft een functie, namelijk diep uit de bodem voedingsstoffen naar boven halen. Het kruid heeft voor de mens veel voordelen, maar ook voor de tuin zelf. Omdat ik niet wil dat de hele tuin straks heermoes is en groenten niet meer de ruimte krijgen, pluk ik het af. Ik ga niet zitten wroeten in de grond, zo blijft de bodem intact. Wat ik afgeplukt heb, leg ik terug op de grond als ‘mulch’. Een bodembedekkende laag wat de grond beschermd tegen uitdroging, onkruid tegen gaat en voeding geeft. Op dit moment leg ik de heermoes tussen de aardbeien. Zo hoef ik niet te slepen met stro, wat de meeste moestuinders eronder leggen. Zelf drink ik regelmatig heermoesthee als ik merk dat ik weer veel vocht vasthoud. De thee die ik overhoud geef ik aan mijn kamerplanten als voeding. Scheelt weer zo’n fles kamerplantenvoeding kopen.

Een andere vorm van waardevol afval zijn dode takken. Langs de rand van de moestuin staan een aantal bomen op gemeentegrond. Regelmatig breken er takken af, of ik snoei ze weg als ze teveel overhangen. Het eerste jaar gebruik ik die als bonenstokken. Het jaar daarna, als ze minder stevig zijn, voeg ik ze toe aan mijn pompoenenafdak. Een raster van takken rust op een hekje, daar klimmen de pompoenen tegenop. Het voordeel is dat zolang de pompoenplanten nog klein zijn ik onder dat dakje aardbeien kan kweken. Precies als de aardbeien klaar zijn, zijn de pompoenplanten zo groot dat ze het dak bedekken. In de herfst als de grond vochtig is blijven de pompoenen zo goed droog. En ik hoef niet meer te bukken bij het oogsten. Win-win-win.